فراشبند ، آمیزه‌ای از فرهنگ ایرانی و عشایری

بر اساس شواهد و مستندات موجود، می‌توان به نکات زیر اشاره کرد:

پیش از اسلام:

دوره ساسانیان:  وجود چهارطاقی‌ها و آتشکده‌های متعدد در فراشبند، نشان می‌دهد که این منطقه در دوره ساسانیان (قرن سوم تا هفتم میلادی) از رونق و آبادانی برخوردار بوده است. احتمالاً فراشبند در آن زمان مرکزیت مذهبی و عبادی داشته و محل سکونت موبدان زرتشتی بوده است.

پیش از ساسانیان:  با توجه به کشف آثار باستانی مربوط به دوره‌های پیش از ساسانیان (مانند دوره هخامنشیان) در اطراف فراشبند، می‌توان استنباط کرد که تاریخ این منطقه به قبل از دوره ساسانیان بازمی‌گردد.  

پس از اسلام:

دوره اسلامی اولیه:  پس از ورود اسلام به ایران، فراشبند به تدریج اهمیت خود را از دست داد.  با این حال، وجود آثار تاریخی مانند قلعه‌های دوره اسلامی نشان می‌دهد که این منطقه کماکان مسکونی بوده است.

دوره صفویه تا قاجار:  در این دوره، فراشبند به عنوان منطقه‌ای ییلاقی و محل استقرار عشایر قشقایی مورد استفاده قرار می‌گرفت.

دوره معاصر:  در دوره معاصر، فراشبند به تدریج توسعه یافت و در سال ۱۳۸۱ به شهرستان تبدیل شد

 

شهرستان فراشبند با دارا بودن بیش از ۲۵ چهارطاقی نه تنها لقب پایتخت چهارطاقی‌های ایران را داراست بلکه نشان از قدمت این شهرستان می‌باشد بقایای ۱۰ آتشکده زرتشتی در شهرستان فراشبند وجود دارد. اقتصاد این شهرستان مبتنی بر زراعت، باغداری و قالیبافی است. باغات این شهرستان نخلستان است. میدان گازی دالان و پالایشگاه آغاردالان در این ناحیه واقع شده‌است.

نظریه‌های شکل‌گیری فراشبند:
نظریه ارتباط با بهرام گور: برخی معتقدند که فراشبند در دوران حکومت بهرام گور ساسانی (قرن پنجم میلادی) بنا شده است. این نظریه بر اساس روایات محلی و وجود آثار تاریخی مانند چهارطاقی‌ها مطرح شده است.
نظریه ارتباط با فراش‌باشی‌ها: برخی دیگر معتقدند که نام فراشبند از “فراش‌باشی” گرفته شده است. فراش‌باشی‌ها خدمتکاران رده بالای دربار بودند که در دوره‌های مختلف تاریخی در این منطقه ساکن بوده‌اند.